Ξανθιές...

Ξανθιες...

1.
Ένας νεαρός εγγαστρίμυθος δουλεύει σ' ένα μικρό κλαμπ μια επαρχιακής πόλης.
Κάποιο βράδυ, αφού έχει κάνει τα συνηθισμένα του κόλπα κι έχει πει τα
συνηθισμένα
του ανέκδοτα για γυναίκες, ξανθιές, πόντιες κλπ μια ξανθιά σηκώνεται και
του λέει:
- Ακούσαμε αρκετά απ' αυτά τα ηλίθια ανέκδοτα μέχρι τώρα. Τι σε κάνει να
γενικεύεις
έτσι και να βάζεις όλες τις γυναίκες στο ίδιο σακούλι; Τι σχέση έχει το
χρώμα των μαλλιών
ή η καταγωγή με την ανθρώπινη υπόσταση του καθενός μας;
Ο εγγαστρίμυθος δεν περίμενε κάτι τέτοιο και τα 'χασε.
- Είναι κάτι τύποι σαν και σένα, που κάνουν δύσκολη τη ζωή των γυναικών
σαν κι εμένα
και δε μας αφήνουν να κερδίσουνε το σεβασμό των άλλων στην κοινωνία και
να δείξουμε
τη δυναμικότητά μας, συνεχίζει η ξανθιά,γιατί εσύ και οι όμοιοί σου
κάνετε διακρίσεις κατά
όχι μόνο ξανθών, αλλά όλων των γυναικών γενικώς και όλ' αυτά στο όνομα
του χιούμορ...
Κατακόκκινος ο εγγαστρίμυθος, αρχίζει τις συγγνώμες, αλλά η ξανθιά τον
διακόπτει:
- Εσύ, κύριος, κάνε στην άκρη. Σ' αυτό το κωλόπαιδο μιλάω, που κάθεται
στο γόνατό σου.

2.
Πάει μια ξανθιά να αγοράσει μια καφετιέρα, με τις τελευταίου τύπου
εξελίξεις επάνω της.
Ο υπάλληλος της εξηγεί, με κάθε λεπτομέρεια, πώς δουλεύει η μηχανή και
φτάνει και
στο χρονοδιακόπτη:
- Πρώτα τη βάζετε στην πρίζα και μετά ρυθμίζετε το χρονοδιακόπτη. Όταν
θα ξυπνήσετε το πρωί,
θα έχετε αχνιστό καφέ έτοιμο, να σας περιμένει!
Σε μερικές βδομάδες πάει πάλι η ξανθιά στο κατάστημα και ο ίδιος πωλητής
τη ρώτησε αν ήταν
ευχαριστημένη με την καφετιέρα.
- Είναι εξαιρετική, απαντάει η ξανθιά, αλλά είναι κάτι που δεν μπορώ να
το καταλάβω:
Γιατί πρέπει να πηγαίνω για ύπνο, κάθε φορά που θέλω να φτιάξω ένα καφέ;

3.
Παραμονές της 25ης Μαρτίου μπαίνει μια ξανθιά σ' ένα πολυκατάστημα και
απευθύνεται στον υπάλληλο:
-Έχετε σημαίες?
-Βεβαίως κυρία μου.
-Και σε τι χρώματα βγαίνουν?
-Μα, κυρία μου... σε μπλε και άσπρο...
-Ωραία. Δώστε μου μια άσπρη!